2010/01/24
داستان راه آهن اصفهان – شیراز داستانی است نسبتا قدیمی است اما از آنجا که این مسئله را مجددا دکتر اطاعت در مناظره اش با زاکانی بیان کرد بد ندیدم که نگاهی به این طرح بیندازیم .
این طرح که مقدمات طراحی آن از زمان دولت هاشمی آغاز و در اواخر دولت دوم خاتمی عملیاتی شد ، به هر حال در دولت نهم اجرای این پروژه با افت و خیزهای متعدد و متنوعی به پیش رفت و در فروردین سال 1388 در حالی که پروژه پیش رفتی کمتر از شصت درصد داشت از سوی دولت نهم و رئیس جمهور مدعی مدیریت جهانی وعده داده شد که :
"من از طرف مسئولین استانی و وزارت راه قول می دهم که زائرینی که برای مراسم ارتحال امام خمینی به تهران می آیند بتوانند از قطار استفاده کنند ."
بدیهی است که این وعده کلیه ی کارشناسان و اهل فن را در تعجب فرو برد . اما بر خلاف پیش بینی کارشناسان از انجا که این دولت امام زمانی حتما از امداد غیبی هم استفاده می کند این وعده محقق شد اما !
قطار شیراز به اصفهان و نهایتا تهران در تاریخ سیزدهم خرداد سال 1388 از محلی که به زحمت می شود آنرا حتا "حوالی شیراز" هم نامید با حضور معاون اول رئیس جمهور ، استاندار فارس و امام جمعه شیراز افتتاح و به حرکت درآمد .
اما در این زمینه دو نکته بسیار کوچک و چه بسا کم اهمیت نیز وجود داشت :
نکته اول :
طی مسیر 900 کیلومتری شیراز به تهران که با اتوبوس در حدود 12 ساعت و با اتومبیل شخصی حدود نه ساعت به طول می انجامد با توجه به ویژگی های منحصر بفرد راه آهن ویژه دولت نهم در حدود 24 ساعت بطول انجامید ، ضمنا لازم به تذکر است که مسیر شیراز – آباده ( محدوده بهره برداری شده در یکساله اخیر ) که با اتوبوس زمانی در حدود چهار ساعت برای آن نیاز است در مدت یازده ساعت طی شده است .( روزنامه خبر جنوب مورخ 16/3/88 ) .
نکته دوم :
پس از عبور قطار از روی راه آهن ویژه دولت نهم که به درستی از سوی کارشناسان به عنوان " راه آهن یکبار مصرف " نام گذاری شده است ، کلیه ابنیه فنی پروژه نابود شده است و لازم است مجددا با هزینه های قابل ملاحظه ای ( علاوه بر هزینه ساخت راه آهن ) کلا تخریب شده و مجددا از ابتدا ساخته شود .
در ادامه تصاویری مفرح از این شاهکار مهندسی پس از عبور قطار ارائه شده است که توجه همه شما عزیزان را به آن جلب می نمایم :
این هم یکی از پلهای واقع در مسیر قطار است که البته قطار از روی آن رد نشده بلکه مسافرین بخشی از مسیر را با اتوبوس طی نمودند و پس از آن در میانه راه مجددا سوار قطار شده اند 
این هم ادامه مسیر است که تراورس ها در این بخش به علت سستی بیش از حد بستر در بالاست ها فرو رفته و کاملا از ریل فاصله گرفته اند . به خود نویس قرار گرفته در میان ریل و زمین توجه فرمائید ! این حاصل عبور تنها یک قطار می باشد ! 
رقص ریلها نمونه ای کاملا مستند از نشاط در دولت احمدی نژاد 
و این نیز موجی از شعف و شادمانی که سینوسی قائم ایجاد کرده ! البته لازم است به شما اطمینان داده شود که کلیه مسافرین قطار به هر نحوی شده از این مسیر سالم به مقصد رسیده اند و جای هیچ نگرانی نیست . 
این موج سینوسی افقی ایجاد شده در ریل نیز که با سعی و تلاش وافر ارائه شده است تصویری از راه آهنی متروکه و قدیمی نیست بلکه نشانگر شاهکار مهندسی در دولت نهم است که تنها یک ساعت پس از افتتاح و عبور قطار به ثمر نشسته است 
در این عکس نیز شما بخوبی می بینید که نه تنها عملیات کوبیدن بالاست ها صورت نپذیرفته است ، بلکه حتی بالاست ریزی نیز ناقص انجام شده است ، به فاصله زمین تا تراورس بوسیله خودنویس دقت کنید . 
و این نیز مجددا شاهکار مهندسی به حق این دولت که توان " مدیریت جهانی " را داراست 
تصویر دیگری از تراورس های بتنی پس از عبور قطار 
